Voor een ieder die deze blog volgt: ik ga niet meer bloggen, ik kom er gewoonweg niet aan toe! En dan kan ik 'm mooi van m'n lange lijst van 'dingen die ik doen wil/moet' schrappen! Mocht je dingen van me willen weten kun je me emailen, of anders kun je vrienden worden met me op FaceBook, of een workshop bijwonen en me persoonlijk spreken! Bedankt voor eventuele 'volgingen', en het allerbeste!

Aan t werk!

Jippie! De afgelopen tijd ben ik, waar mogelijk, mijn (reserve) energie aan het steken in het sponsoren van God Bless You Homes. Een stichting die geld inzamelt om een school, die aan de eisen van de Keniase overheid voldoet, te bouwen. Wat een geweldig doel! Een goede en veilige educatie voor de Keniase kinderen. Het liefst zou ik natuurlijk daarheen gaan om les te geven, of mijn letterlijke steentje bij te dragen, maar voor nu laat ik het bij het inzamelen van monetaire hulp. Gelukkig kan ik, samen met mijn moeder, dit nog steeds combineren met onze hobby! Naast het verkopen van kaarten, waarvan een deel naar GBYH gaat, organiseren we ook workshops. Ikzelf geef voor elke deelnemer van de workshop €2,50. Ook vragen we de deelnemers zelf een bedrag te de(po)neren in de spreekwoordelijke pet, waarmee wordt rondgegaan tijdens de avond van de workshop. Een ieder die meer als €5 doneert krijgt naast een bedankje ook een kleinigheidje van ons. Afgelopen week heb ik een workshop gehouden bij mij thuis. Er waren er een aantal ziek! En toch hebben we €15 verzameld. (van twee mensen!) De komende workshops vinden plaats op 2 mei, in Dronten. En op 18 mei, in Apeldoorn. Behalve mijn enthousiasme voor t geld kijk ik ook erg uit mijn hobby te kunnen delen met andere enthousiasten, of 'nieuwelingen'. Op t moment staan de workshops in t thema van 'de lente'. Veeeel bloemetjes dus! Leuk! Ik dank de Heer voor de mogelijkheid op deze manier te kunnen delen in gezelligheid en fianciele gaven. Mocht je ook een workshop willen hebben, en hiermee je aandeel leveren in de GBYH foundation? Of grasg geld willen doneren, neem dan contact met mij op! Een mooie week gewenst. <3

Dankbaar!

In mijn tijd in Australië ging ik ook 'altijd' naar de kerk. Regelmatig gebruikten wij standaard gebeden welke verweven waren in een liturgie. Een voorbeeld van zo'n gebed is;
Thank you God for life and health and safety... (Ik dank u Heer voor leven, gezondheid en veiligheid.)
Na zo'n gebed kregen we dan de tijd om het aan te vullen met onze eigen dankbaarheden.
Ik dank(te) Hem dan zoal voor degenen die mij dierbaar zijn, voor vriendschappen, voor de talenten en mogelijkheden die Hij mij gegeven heeft. En dan net wanneer wij deze 'stille periode' mochten afsluiten dankte ik nog gauw: "oh and thanks for my stamps!" Want zonder mijn materialen kan ik wel creatief zijn, of talent hebben.... Maar komt dat helemaal niet tot uitdrukking!

Hieronder een kaart die ik gemaakt heb in de afgelopen dagen die net iets buiten mijn stijl ligt, maar waar ik zeker tevreden mee ben!
Het heeft de soberheid in kleur zoals ik van mezelf gewend ben. Het heeft weinig 'fratsen' zoals ik van mezelf gewend ben, en toch is het meer 'vintage' dan ik van mezelf gewend ben!
Deze kaart gaat naar iemand die ik ook persoonlijk wil bedanken voor wie ze is, en haar bedanken voor wat ze voor me doet/betekent.

 (met dankbaarheid aan Sandra voor het gebruik van haar prachtige stempelset 'Bliss'.)

 
Ik mag deze week de Heer ook danken voor de geboorte van drie kleine meisjes; Fija (dochter van een nicht), Fay(e)linn (dochter van een vriendin, of het met een e geschreven wordt weet ik pas wanneer t kaartje op de mat valt!) en Olivia, voor wie velen op een bijzondere manier dankbaar zijn.
Welkom meiden! Ook voor jullie "leven, gezondheid en veiligheid" bid ik....!

Hier een kaart die naar 1 van de meiden wordt gestuurd:

Ook ben ik dankbaar voor alle euro's die ik, samen met mijn moeder kan doorgeven aan goede doelen, met de kaartjes die we verkopen. Het zijn er inmiddels alweer een heleboel! Wie graag een kaartje wil, laat het ons maar weten!

Tot slot, een deel van de tekst van een toepasselijk nummer:

For all that You've done I will thank You
For all that You're going to do
For all that You've promised
And all that You are
For all that has carried me through,
Jesus I thank You

Ik? Een Award??

Jazeker!
Ik heb een award ge'wonnen', of misschien moet ik zeggen verdient? Maar waaraan, dat weet ik niet zo goed!
Ik ben nog niet zo goed in het bijhouden van mijn blog, want ik heb genoeg gedachtenspinsels, maak genoeg kaartjes, kook of bak voldoende en heb vele foto's en gekkebekken-prentjes van m'n kids... TOCH vind ik niet alles 't waard om op de blog te zetten!
Maar... Sandra blijkbaar wel! Dus thanks San!
Kijk:

Een goede reden om een geschreven update te geven van 'het hier en nu'.
(een kaartjes blog komt er ook aan! maar 't is nu, 's avonds, heel slecht licht om foto's ervan te maken... dus die moet tot minstens morgen wachten!)

Even terughalen waar wij, als gezin, waren - ruim 2 maanden geleden...
Man zijn baan kwijt
Doelen, die we hadden gesteld om binnen 5 jaar te behalen, op een laag pitje, of zelfs op de lange baan geschoven - even de druk van de ketel totdat we alles weer op de rit hebben; dwz, een baan, een inkomen, zekerheid in dit aardse leven.
de kou stond voor de deur
Grandma en Grandpa zouden gauw op de stoep staan voor een korte vakantie bij ons
etc.
etc.

Het goede nieuws!

• Hubby heeft een hele leuke baan gevonden! Mooie positie, goed bedrijf, mooie kansen, moet in pak (mooi!)
• Wij verwachten ons 4de kindje, naar wie wij verlangden, en welke ik benoemde in ons 5-jaren-plan :) Wij zijn erg verrast en gelukkig. Over ruim een week hebben we (pas) de eerste echo, en dan zullen we weten wanneer dit kindje geboren mag worden. Wij hopen pas in Augustus of September, maar dit is natuurlijk niet aan ons. Ik voel me dit keer erg bezorgd, hoewel mijn groeiende middel (voel me echt al HUGE) wijst op groei van binnen.... wie weet. Nog een week even spannend, en dan weten we meer. Daarna blijft 't natuurlijk ook spannend, maar dan zijn de eerste 11 a 12 weken ook maar weer om!

De bijwerkingen van deze gebeurtenissen zijn uiteraard van grote invloed op de komende tijd en onze plannen.
We zullen 'moeten' gaan verhuizen, want de nieuwe baan is in Den Haag.
Ik zal nog niet gaan studeren - zwanger zijn en deze spruit gaan voor..
We zullen heel wat beslissingen moeten nemen op financieel gebied, maar ook de tijdslijn overwegen. We zouden graag zsm verhuizen, maar in de zomervakantie is de beste optie voor de (schoolgaande) kids, maar mochten we kunnen en willen kopen; dan zou er iets op stel en sprong 'moeten' gebeuren, en dat kan niet, want we moeten eerst een proefperiode door op 't werk waaronder een 2-weken-durende reis naar Amerika..
Brett zal voorlopig doordeweeks in de omgeving van Den Haag logeren en enkel in 't weekend thuis zijn.
Hierom heb ik een aantal verantwoordelijkheden 'afgezegd', zoals mijn twee vaste dagen overblijven, maar ook zal ik waarschijnlijk minder vaak op zondag zingen, want dan zou ik oppas moeten regelen etc.
Ik wil mijn energie goed gaan verdelen, en wie weet wat ik allemaal straks voor elkaar krijg! Maar het idee om de hele week 'alleen' te zijn, zwanger en druk met 3 kids - daar kijk ik toch wel iets tegen op, als ik eerlijk moet zijn. Vandaar mijn wens om vlot te kunnen verhuizen, zodat we bij elkaar kunnen zijn, en 's nachts namen kunnen verzinnen... Tot nu toe enkel voor een meid echt goede ideeen! Voor een knul leuke namen, maar nog geen enkele die we beiden echt leuk vinden... tips en suggesties zijn welkom!

In dit alles: waar een wil is is een weg, en waar God is, is vertrouwen en hoop!

Wij hopen deze komende periode een turbulente tijd tegemoet te gaan waarin veel goeds gebeuren gaat! We proberen hiervoor zoveel mogelijk vooruit te plannen, maar ook in het hier-en-nu te leven.. want onze huidige vrienden en onze huidige verantwoordelijkheden en dagelijkse bezigheden blijven gelukkig nog!

Rest mij nu jullie nog een heel gelukkig 2012 te wensen! En niet te vergeten jullie te vertellen dat mijn beide dochters een kaarsje extra hebben mogen uitblazen. Inde is nu 2 en Eyva is nu 5.
Inde heeft ook besloten dat ze per direct zindelijk is - wil geen luiers meer om, gaat keurig naar 't potje of op de prinsessen-WC-bril, vegen, aankleden - alles erop en eraan!
's Nachts 'moet' ze nog een luier om.
Dus mogelijk straks alsnog een luierloze periode, voor de volgende weer aanbreekt!

Tot de volgende 'blog' - met foto's, een kaartje en, afhankelijk van hoe lang 't duurt, een update over spruit nr. 4. <3

Onderweg naar Betlehem

In de bijbel staat geschreven, in het boek Lucas, hoofdstuk 2:

1 In die tijd kondigde keizer Augustus het besluit af dat iedereen in zijn wereldrijk zich moest laten inschrijven. 2 Deze eerste registratie vond plaats toen Quirinius gouverneur was in Syrië. 3 Iedereen ging op weg naar de plaats waar hij vandaan kwam, om zich daar te laten inschrijven. 4 Ook Jozef ging van Nazaret in Galilea naar Judea, naar de geboortestad van koning David, Betlehem geheten, want hij stamde uit het geslacht van David. 5 In Betlehem liet hij zich inschrijven samen met Maria, zijn vrouw, die in verwachting was.

6 Toen ze daar waren, was het de tijd dat het kind geboren moest worden. 7 Maria bracht een zoon ter wereld, haar eerste. Ze wikkelde hem in doeken en legde hem in een voederbak, want er was in de herberg geen plaats voor hen.

Het alom bekende verhaal van de geboorte van de Here Jezus.

Maar een paar verzen zijn gewijd aan de geboorte van onze Heiland; degene die zo'n 30 jaar later aan het kruis zou sterven voor onze zonden, en om ons vrij te kopen van de dood, dat wie in Hem gelooft niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft.

Waar ik vandaag bij stil wil staan is de situatie van Maria.

Maria is gekozen door God, geroepen door een engel, om deel uit te maken van een plan van God. HET plan van God.

Ik stel het me zo ongeveer voor:

Maria is hoogzwanger als de keizer van die tijd besluit dat er een telling gehouden worden zal van alle ingezetenen van het rijk dat hij regeert/in bezit heeft.

Maria en Jozef gaan dan, op een ezel, naar Betlehem; een heel eind lopen.

De kleding van Maria is nat, want haar vliezen zijn allang gebroken, en af en toe heeft ze kramp in haar buik; de voor vele moeders bekende weeen. Maria heeft nog geen kinderen, ze is nog niet eens getrouwd en dit krampachtige gevoel verteld haar dat het nu wel niet lang meer duren zal.

Als dan de ene na de andere eigenaar van B&B-en, hotel, motel of andere slaapgelegenheid aangeeft: sorry jongelui, maar ik zit vol! Er is geen plek voor jou, zijn Maria en Jozef opgelucht en dankbaar als 1 van de eigenaren medelijden heeft, of ziet dat Maria elk moment kan bevallen, of van God heeft gehoord: deze mensen zul je onder je hoede krijgen; zorg voor hen zo goed als je kunt. Gelukkig heeft hij nog een stal, van de dieren, waar Maria tenminste kan bevallen.

Jezus wordt die nacht geboren. In een voederbak gelegd.

Jozef is vader.

Maria is moeder.

Maria is uitgeput, Maria is vies, het nieuwe gezinnetje krijgt spontaan bezoek van herders met schapen, van wijzen uit het oosten (nou ja, die komen wat later), en in alle kinderboeken staat de stal vol met dieren van verschillende soorten en maten, welke uiteraard hun uitwerpselen niet netjes in een gat begraven. En toch - toch lees ik nergens dat Maria moppert. 

Ik denk altijd bij dit verhaal: God must have been 'happy as Larry' - een uitdrukking die voor mij altijd een emotie weergeeft die een combinatie vormt van : glimlachen, grinniken, zuchten van tevredenheid, een vuist in de lucht pompen van geluk, tranen over je gezicht van trots en een brok in je keel. Triomf en stilte tegelijk. Wat is dit mooi.

Maria is tevreden.

Ik kan je vertellen dat toen ik zwanger was, en ik heel erg last had van bekkeninstabiliteit, en Brett met een ezel aan zou komen lopen en een rugzak met eten en wat drinken en de mededeling: we gaan een eindje wandelen... - en ik zou weten dat dit zo'n 160 kilometer zou zijn (ongeveer van Assen naar Osnabruck in Duitsland).. Ik minstens 1 keer gezegd zou hebben: are we there yet?

Nu, in de situatie waarin Brett en ik ons bevinden, in alle andere situaties trouwens ook hoor! Maar daarin hoop ik, dat ik net zo zou kunnen zijn als Maria. Geduldig, vertrouwend, volgend en uiteindelijk: Tevreden, vergeven en gezegend.

Brett en ik zijn momenteel ook onder het bewind van een 'regeerder' die wij niet kennen: Onzekerheid over de toekomst.

Wij wandelen een (mogelijk lange) weg naar een nieuwe situatie. Wie weet wanneer wij aankomen? Wij nog niet. Wie weet wat we daar zullen vinden? Mogelijk vinden we geen 'plaats om te schuilen', en eindigen we in een stal - in een situatie waarin we ons moeten 'behelpen'.

Ik bid en hoop dat we onderweg zullen weten: Dit is Gods' plan voor ons!

Ik bid en hoop dat we bij aankomst de plek kunnen vinden die God voor ons uitgekozen heeft. En dit zullen (h)erkennen.

Ik bid en hoop dat we onderweg, of bij aankomst de persoon zullen leren kennen die deze plek kan waarborgen.

Ik bid en hoop dat ik zo geduldig zal zijn als Maria - luisterend naar de stem van mijn man, en van de Heer.

Ik bid en hoop dat, wanneer wij aankomen op onze bestemming, God naar ons zal kijken en zal zeggen: I'm happy as Larry, cause you've made it!

Wat een zegen om Hem te kennen.. Mijn leven, en daarom ook dit komende kerstfeest is al gezegend....

Jullie wens ik ook een gezegend kerstfeest alvast, voor komende week. Dat God ook jou persoonlijk mag zegenen.

Zoekt eerst het Koninkrijk van God

En zijn gerechtigheid

En dit alles ontvangt u bovendien

Hallelujah!

Men zal niet leven van brood alleen

Maar van ieder woord

Dat door de Heer gesproken wordt

Hallelujah!

Bid en u zal gegeven zijn,
zoekt en gij zult Hem zien.
Klopt en de deur zal voor u open gaan
Hallelujah!

Wat de toekomst brenge moge...

Deze week kregen we nieuws... Ik wil eigenlijk zeggen: slecht nieuws, maar dat is niet per se het geval. Mijn man is namelijk 'ontslagen'. Het bedrijf waar hij voor werkt heeft ook last van de crisis, en dus moeten er een aantal mensen 'uit'. Het bedrijf is in Australie, en al bijna 3 jaar heeft Brett succesvol vanaf deze kant van de wereld gewerkt voor het bedrijf waar hij nu bijna 4 jaar in dienst is.
Het is dus een logische beslissing om Brett als eerste 'eruit' te gooien. Zijn collega moet nu al het werk gaan doen.
Hoe weet ik niet, dus ik bid en wens hem succes toe, en wijsheid, in hoeverre hij moet doorgaan met zo'n enorme werklast.
En.. het betekend dus ook dat mijn man op zoek is naar (nieuw) werk, hier in Nederland.
Dit is voor mij geweldig! Al heeft de situatie die we de afgelopen 2.5-3 jaar hebben gehad perfect voor ons gewerkt, ik vind het ook heel erg leuk dat wij straks 'gewoon' in Nederland werkzaam zijn.
Als Christen heb ik de situatie in gebed voor Hem neergelegd, vertrouwende dat Hij weet wat de toekomst brenge moge, en hopende dat Hij ons dit zal laten zien, zodat we weten welke weg te gaan.
Ons doel is om gewoon in ons eigen huis te blijven, zodat de kinderen naar hun 'eigen' school kunnen blijven gaan, en wij bij onze gemeente kunnen blijven. Maar in alles willen wij Hem volgen, dus als Hij ons ergens anders plaatsen zal, dan wel graag in Nederland! In ieder geval voorlopig.

Een aantal dingen hopen wij te realiseren in de komende 5 (??) jaar.
We zouden graag nog een vierde kindje willen
Ik zou graag de medische zorg in willen, bijvoorbeeld door de in-service opleiding tot anesthesiemedewerkster te volgen bij een ziekenhuis bij ons in de buurt.
We willen graag aan het einde van deze periode iets 'groots' doen: Een kindje adopteren, of als missie-gezin ergens naartoe uitgezonden worden. Een grote(re) rol gaan spelen in onze gemeente.

Wij bidden dan ook dat dit overeenkomt met de wensen van Hem, die ons geschapen heeft met een doel. Wij leggen dagelijks ons leven voor Hem neer, en al zijn de weken over het algemeen hetzelfde en hebben wij een vaste routine; grote veranderingen zoals deze (het ontslaan van mijn man) geven mogelijkheden tot grote dingen.. Wie weet wat er gebeuren gaat?
Ik ben heel erg benieuwd!

Mocht je zelf ook christen zijn, kun je dan voor ons bidden? Dat we God's stem kunnen horen en Zijn wegen zullen bewandelen? Dat er in de nabije toekomst al duidelijkheid is voor Brett, wat betreft werk(mogelijkheden)?
En... als alles toch achteraf niet makkelijk opgelost gaat worden, en wij nu heel naief er vanuit gaan dat 'het wel goed komt', dat we dan de moed erin houden, en onze tijd op een goede manier kunnen besteden?
Heel hartelijk bedankt, en mocht ik voor jou kunnen bidden, dan hoor ik het graag. Zal voor de Heer iets te wonderlijk zijn?

Mijn bijbeltekst van vandaag:
Filippenzen 4: 6 en 7

Maak u geen zorgen, maar laat aan God in al uw bidden en smeken dankbaar weten wat uw wensen zijn. En God zal met zijn vrede die alle begrip te boven gaat, waken over uw hart en uw gedachten, in Christus Jezus.

Een kaartje kleurt je dag!

De titel van deze post is een 'directe link' (je kunt nog nergens op klikken, helaas) naar mijn moeder, wie ook graag kaartjes maakt! Zij is van plan om haar gemaakte kaartjes te gaan verkopen op grotere schaal. Momenteel verkoopt zij kaartjes waarvan de helft van de 'opbrengst' (verkoopwaarde) naar het goede doel gaat. Elke 100 euro die zijn kan overmaken aan een goed doel is een feestje waard, en het moment om een nieuw goed doel te kiezen.
Hierbij dus ten eerste een oproep aan het steunen van dit goede doel voor haarzelf en de bijbehorende donaties!

Ze hoopt uit te breiden door een website te gaan maken waarop je haar kaartjes kunt kopen. Mocht dit eenmaal 'op gang' zijn, dan zullen jullie dit via mij horen. Voor nu kun je (via) mij om informatie vragen, mocht je geinteresseerd zijn in handgemaakte/persoonlijke kaartjes die heel leuk zijn om te maken, om te versturen en te ontvangen!

Hier dan ook een aantal foto's van de kaartjes die ik in de afgelopen weken gemaakt heb. Mijn moeder komt dinsdag bij mij, en dan hoop ik ook een aantal van haar creaties te zien en hier te kunnen plaatsen.

1 keer in de zoveel tijd ga ik bij een lieve vriendin een avondje ouwehoeren, en eigenlijk ga ik erheen om lekker kaartjes te maken, maar SOMS komt er niet zoveel uit handen en hebben we gewoon heel wat bij te kletsen! (is dit een bekend fenomeen?) En zo ook afgelopen dinsdagavond. Ik had mijn doos met 'gewoon papier' thuis gelaten, en dus heb ik enkel 'bijzonder papier' gebruikt. Heerlijk luxe!

Ik ga geen gewoonte maken van noteren wat ik gebruikt heb. Mocht je het willen weten, dan mag je 't wel gerust vragen!

Hier nog even een 'schuine zijde'

Zo kun je de textuur in het DSP goed zien. En als je GOED kijkt, ook in de Blue Bayou achtergrond.

Ik ben een fan van 'kleine details' EN van 'simpel'. Dus zoals je kunt zien prik ik een randje in het kader rond de tekst, zodat 't net even iets meer heeft dan 'glad papier'.

Dit vind ik zelf zo'n heerlijk opvrolijkende kaart, zonder dat hij fel is! Ik houd persoonlijk niet van felle kleuren. Ben normaal zelfs zeer gematigd met kleuren (je zou haast zeggen: saai) en dan is dit een hele frisse wind! Deze gaat naar een vriendin van mij, in Australie, die 14 weken zwanger is, en daarom ben ook ik blij!

 

Hier nog even een detail-'view'.

 

 Mijn moeder en ik gaan proberen om kaarten te verkopen voor allerlei gelegenheden. Ik ben dan maar vast begonnen met een aantal geboortekaartjes. Ook hier weer - redelijk simpel met een aantal kleine details, zoals je hieronder kunt zien. De 'bolletjes' kaart heeft een aantal stroken wit, over wit, en een tweetal pareltjes. De blauwe kaart heeft 1 knoopje, wat gaatjes geprikt, ook witte stroken kaartpapier en als laatste heb ik de kaart 'gespritst', voor een warmer en speelser effect - niet zo steriel.

Hier dus even een 'handvol' van mijn kaartjes! Ik moedig iedereen aan, die een talent heeft, om er minstens een hobby van te maken - en, zo mogelijk, je werk!

Ik vind 'een kaartje maken' zo'n verademing. Daar laad ik helemaal van op! Het liefste doe ik het alleen, maar soms vind ik ook heerlijk om 't samen te doen. Zoals gemeld daalt dan wel de productiviteit, wat geen enkel probleem is! Dus, wie eens zin heeft? Je bent zeer welkom!